تأثیر صدای سفید بر خواب بیماران سالمند بستری در واحد مراقبت کرونری

اهداف: اختلالات خواب در بیماران سالمند بستری در واحدهای مراقبت کرونری شیوع بالایی دارد و این اختلالات به همراه تغییرات وضعیت خواب مرتبط به سن در سالمند تشدید می شود. تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر صدای سفید بر خواب بیماران سالمند بستری در واحد مراقبت کرونری انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر، مطالعه ای نیمه تجربی بود که طی آن 40 بیمار سالمند بستری شده در واحد مراقبت کرونری که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، از طریق نمونه گیری دردسترس وارد مطالعه شدند. طی این پژوهش، کل مدت زمان خواب در شب و مدت زمان القای خواب بیماران قبل از مطالعه، در روز اول پذیرش و پس از یک هفته بستری در واحد مراقبت کرونری برای دو گروه بررسی شد. در مدت این یک هفته، برای گروه تجربه قبل از خواب به مدت دو ساعت صدای سفید (صدای امواج اقیانوس) پخش شد، اما گروه کنترل، مداخله ای دریافت نکرد. داده های پژوهش با آزمون های آماری (مجذور کی، تی زوجی و مستقل) با استفاده از نسخه 18 نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در گروه کنترل 6/19±68/75 سال و در گروه مداخله 5/15±67/05 بود. بیشتر شرکت کنندگان در این طرح سالمندان مرد (57/5درصد) بودند. بیشتر شرکت کنندگان با تشخیص سندرم حاد کرونری در واحد مراقبت کرونری بستری شده بودند (80درصد) و 65درصد از آنان سابقه بستری در بیمارستان را داشتند. در گروه کنترل میانگین مدت زمان خواب سالمندان در شب و بستری شدن در بیمارستان 0/86±7/61 ساعت بود که پس از مطالعه به 0/56±4/69 ساعت کاهش یافته بود. میانگین مدت زمان القای خواب از 5/4±20 دقیقه قبل از مطالعه به 5/4±28 دقیقه پس از مطالعه افزایش یافت که این یافته بیانگر افت معنی دار وضعیت خواب بود در بیماران سالمند پس از بستری شدن در واحد مراقبت کرونری بود (p<0/001). میانگین مدت زمان خواب شبانه قبل از مطالعه در گروه مداخله با گروه کنترل، تفاوت معنی داری را نشان نداد [0/91±6/75 (0/146=p)]، اما پس از مطالعه، میانگین مدت زمان خواب در گروه مداخله کاهش معنی داری را نشان نداد [0/91±7/04 (0/12=p)]. مدت زمان القای خواب بیماران سالمند در گروه کنترل نیز از 19/14±5 دقیقه قبل از مطالعه به 4/2±17 دقیقه کاهش یافت (0/17=p).مقایسه مدت زمان خواب شبانه و مدت زمان القا خواب دو گروه پس از مطالعه حاکی از تفاوت معنی دار دو گروه بود (p<0/001). نتیجه گیری: صدای سفید، مجموعه صداهایی با دامنه شدت صداهای متفاوت است. یافته های تحقیق حاضر نشان داد با وجود آنکه صدای سفید وضعیت خواب بیماران سالمند را از نظر آماری تغییر معناداری نداده است، اما از افت ساعت خواب و افزایش زمان القای خواب جلوگیری کرده است. استفاده از صدای سفید با توجه به افزایش آستانه تحریک شنوایی و اثرات القایی آن بر خواب و همچنین هزینه-اثربخشی مناسب آن، برای تعداد زیادی از بیماران سالمند بستری در واحدهای مراقبتی قابل استفاده است.